Sinds maandag is Arlieke wakker en sinds gisteren is haar intubatie weg en ligt ze onder de (veel te grote) klok.
Algemeen gezien doet ze het heel goed en ziet ze weinig af van toch wel zware operatie maar wat de dokters en vooral ons wat zorgen baart zijn haar toch nog zeer fragiele darmpjes. Zo heeft de chirug ons verteld dat hij piepkleine darmpjes aan super uitgezette andere stukken darmen heeft moeten koppellen en dat ze nogal de neiging hebben om te bewegen en te knopen dat willen we zeker niet. Gisteren heeft ze even overgegeven terwijl ze nog steeds enkel baxter krijgt en daarom zijn de dokters extra vigilent. Gelukkig heeft ze vandaag niet meer gebraakt en zelfs een super grote kaka gedaan ( nooit gedacht zo blij te zijn met een dikke kaka) We kijken ernom uit naar het verder afbouwen van haar medicatie en zo het wegdoen van alle buisjes opdat we onze meid weer kunnen vastnemen als ze verdrietig is of pijn heeft. Maar tot zover weten we nog maar weinig over het wanneer ze weer mag eten en naar haar (en zo ook onze) kamer mag komen. Volgende stap waarschijnlijk morgen: de darmpjes testen met
wat suikerwater…
papa
