Arlieke: een tiener, een dromer, een elfje, een danseres, een wetenschapper. Maar ook een ex-prematuurtje.
Hier kan je het dagboek van Arlieke lezen, vanaf het begin tot nu.
Tijdens onze vakantie hebben we 3km op blote voeten gewandeld op het blotevoetenpad van Lieteberg in Zutendaal. Tijdens de wandeling heb ik filmpje’s gemaakt en die heb ik nu samen geplakt tot dit filmpje. Veel kijkplezier (en gelukkig had mama geen hoogtevrees).
We zijn halverwege de vakantie, een heel vreemde vakantie, na een speciaal schooljaar. Een schooljaar dat sowieso speciaal moest zijn, want een zesde leerjaar is toch wel een beetje anders, leuker en feestelijk. Arlieke heeft in die speciale schooltijd tijdens de corona periode desondanks veel bijgeleerd, vooral dan vaardigheden die ze nooit had geleerd zonder covid-19. Haar computervaardigheden zijn er enorm op vooruit gegaan, Zoom-meetings zijn geen enkel probleem, via Skype en WhatsApp samen werken (om spelletjes te spelen). En die vriendin die 2 jaar geleden naar Zuid-Frankrijk verhuisde, is plots weer makkelijk bereikbaar. Wat was ze blij dat ze
Arlieke is ondertussen een tiener geworden. Zo’n tiener die ’s avonds niet wil gaan slapen en er ’s morgens dan niet uit kan. Zo’n tiener die perfect weet wat ze wil aan doen en hoe haar haar moet liggen. Zo’n tiener die ons durft tegen te spreken en die een hele dag op haar tablet zou spelletjes spelen. Maar ze blijft wel ons Arlieke. Ons Arlieke die nog steeds knuffels koopt omdat ze er nooit genoeg heeft. Ons Arlieke die dicht tegen ons aan kruipt als ze ’s avonds bij ons in de zetel zit. Ons Arlieke die ons nog
Arlieke maakt de laatste tijd heel veel filmpjes. Ze is daar echt mee bezig en moesten we haar niet tegenhouden ze zou ook nog eens alles gewoon op YouTube zetten. Toen ik dan las dat in het cultureel centrum bij ons tijdens de krokusvakantie er een cursus animatietechnieken zou gegeven worden heb ik Arlieke meteen ingeschreven. En ja, ze was blij, kon niet wachten tot de vakantie. Elke dag kwam ze enthousiast naar huis vol verhalen over wat ze deden. En de laatste dag moesten we zeker komen kijken naar het filmpje. Vorige week kregen we het filmpje ook doorgestuurd
We zijn weer een jaartje verder, Arlieke is ondertussen 9 jaar geworden maar dat is niet zo simpel gegaan. Arlieke had een darminfectie opgelopen enkele dagen voor haar verjaardag. Op zich is dat niet zo erg maar Arlieke weegt al te weinig voor haar lengte en als je dan nog een paar kilogram vermagerd dan ben je direct een vod. Een vod die voortdurend naar het wc liep, steeds opnieuw moest overgeven en niets wou eten of drinken. Neem daar nog eens bij dat ze haar medicijnen niet wou innemen. De dag voor haar verjaardag zaten we op spoed en
We zijn weer een jaartje verder en in dat jaar heeft Arlieke wel nog veel gedaan hoor, ik heb gewoon niet de tijd gehad om dit allemaal op te schrijven. Naar de Chiro gaat Arlieke niet meer, ze vond het toch niet zo leuk en de groep was eigenlijk ook te groot voor haar. Maar dansen blijft ze graag doen dus doet ze nu hip-hop, ragga en ballet. En eigenlijk is het muziek dat haar vooral bezig houdt want ze doet er nu ook nog eens muziekschool bij. In mei heeft ze haar eerste communie gedaan. Dat vond ze echt
Toen we vorige week weer naar huis reden met de Eurostar heeft Arlieke in haar schriftje een verslag gemaakt van wat zij het leukste vond in Londen. Langs de beek wandelen De eerste dag hebben we een wandeling gemaakt langs de Theems, volgens Arlieke is dit maar een beek. Schatten zoeken Sinds kort doen we aan Geocaching en ook in Londen zijn er een heleboel te vinden. Naar de kronen gaan kijken We hadden Arlieke beloofd om eens naar de kroonjuwelen te kijken. Een hele voormiddag hebben we nodig gehad om alles binnen de Tower of London te bezoeken, we
Afgelopen zaterdag was het Halloween en ook Arlieke doet hier graag aan mee. Ze mocht haar al verkleden om naar de dansles te gaan: allemaal heksjes, spoken en pompoenen die ballet doen … En daarna was er een heksen-verjaardagsfeestje. Vandaar dat Arlieke voor haar halloween-outfit een heks had gekozen.
De papa ging naar de KLJ, ik ging naar de Scouts, Arlieke gaat dan maar naar de Chiro, kwestie van alles een keer te leren kennen. En ze gaat niet naar de Chiro van Buizingen (desondanks we daar wonen) maar naar de Chiro van Huizingen (Chiro Ringo), want dat is minder ver voor ons (zo’n 200 meter volgens Google Maps) en de leiding daar deed ook meer moeite om Arlieke te doen komen (dank u Yora, zonder je briefje hadden we er niet aan gedacht om Arlieke naar de Chiro te brengen).
Arlieke is vorige maand 7 jaar geworden en haar feestje was in de dansschool. Eerst een uurtje dansen daarna een uurtje knutselen en dan alle cadeautjes open doen en taart eten. Niet al haar vriendjes konden even goed dansen maar Arlieke vond het echt geweldig. Vooral omdat bij het dansje dat ze leerden zij in het middenpunt van de belangstelling mocht staan. Daarna kwam de familie pannenkoeken en ijsjes eten bij ons thuis.
De eerste week van augustus is Arlieke terug naar de dansschool kunnen gaan, door de moeilijke zwangerschap van haar dansjuf was het al enkele maanden geleden. Ze vond de week dansstage heel leuk, het mocht zelfs nog wat meer dansen zijn en minder spelletjes tussendoor. Ze had het echt gemist het dansen! Op vrijdag was er dan een korte dansvoorstelling om de dansjes die ze geleerd hadden te laten zien. Al heel de week wou ze over haar dansjes vertellen maar elke keer kwam er snel uit: neen dat is een verrassing voor vrijdag!
De eerste maand van het jaar is alweer gedaan. En in die maand heeft Arlieke vanalles gedaan. Ze is twee maal gaan schaatsen. De eerste keer was samen met mij. We hebben een initiatieles schaatsen gevolgd en hier heeft Arlieke goed leren schaatsen: knieën lichtjes buigen, er moet een vuistje tussen je voeten kunnen en zorgen dat je steeds je handen kan zien. Dan maak je het minste kans op vallen. We deden voortdurend toertjes waarbij we vanalles moesten: bukken, springen, op een been staan, een schijfje tussen onze benen doorgeven, … Een dag later kon ze direct alles wat