Zowel papa als ik zijn terug aan het werk. Papa heeft een totaal nieuwe uitdaging aan te gaan als onthaalvader en dat zal met vallen en opstaan moeten gaan zoals blijkt uit de afgelopen dagen. Ik ben na een afwezigheid van bijna een half jaar terug naar mijn oude werk en het is eventjes terug wennen. Maar tegelijk ben ik ook heel blij dat ik terug kan gaan werken en aan de andere kant wou ik dat ik toch wat langer met Arlieke samen kon zijn. Maar ik weet dat ze in goede handen is bij haar papa.
Arlieke is het ondertussen al weer helemaal gewoon om thuis te zijn. Ze heeft geen pijn meer (ook haar poep is mooi aan het genezen), ze drinkt goed, ze slaapt goed, ze weent niet te veel. Kortom alles gaat goed met haar. Eergisteren is de pleister op haar buik eraf gevallen in badje, en haar buikje ziet er ook weer helemaal goed uit. Ze heeft een mooi litteken van de ene kant van haar buik tot de andere kant.
Ze is ook al flink gegroeid ontertussen. In de meeste van haar kleertjes kan ze zelfs niet meer in. Ze kan zelfs al in maatje 50 (dat is de maat van de normale pas geboren kindjes).