Arlieke maakt er tegenwoordig altijd een spelletje van om te gaan slapen. Het duurt een eeuwigheid eer ze in bed ligt en dan is ze nog kwienihoelang aan het babbelen of dan moet ze nog vanalles vertellen aan ons.
’s Morgens komt ze wel graag zo’n vijf minuutjes in ons bed liggen en we hebben gezegd dat als ze onze wekkerradio hoort dat ze dan bij ons mag komen. Wij blijven toch altijd nog zo’n vijf minuutjes in bed liggen wanneer de wekker ons wakker maakt.
Nu hebben we de oplossing gevonden voor het slecht gaan slapen. Als ze niet vlot gaat slapen, lezen we geen verhaaltje voor. En als ze dan nog veel babbelt of ons steeds roept om nog iets te vertellen, dan mag ze de volgende ochtend niet bij ons komen.
Gisteren had zij dan weer een oplossing: Als het nu haar knuffels zijn die nog lawaai maken en babbelen, dan mag zij toch wel nog altijd bij ons komen ’s morgens?
* zucht *
“Neen Arlieke, als jou knuffels nog babbelen dan mag jij ook niet bij ons komen en jou knuffels ook niet. En als jij nog babbelt dan mogen de knuffels ook niet bij ons komen en jij ook niet!”